بیانیه دبیر اجرایی صندوق جمعیت ملل متحد

سالخوردگی جمعیت و  شهرنشینی دو  مساله عمده جهانی در قرن بیست و یکم به شمار می آیند. با رشد شهرها تعداد ساکنین بالای ۶۰ سال نیز در آنها افزایش می یابد. رشد سریع شهرنشینی دولت ها را در راه توسعۀ شهرهای فراگیر و یکپارچه در سطح ملی و محلی به چالش می کشاند.

امروز همزمان با بزرگداشت روز جهانی سالمندان باید اطمینان حاصل کنیم که محیط شهرها پاسخگوی نیاز افراد در تمام سنین است و نقش سالمندان در زندگی شهری به اندازۀ همنوعان جوان ترشان است.

موضوع امسال روز جهانی سالمندان “پایداری و فراگیری سنی در محیط شهری” است که کاملا با اهداف برنامه توسعۀ پایدار ۲۰۳۰ که به تازگی تصویب شد  همخوانی دارد: هیچ کس جا نخواهد ماند. با هم باید اطمینان حاصل کنیم که سالمندان کاملا در اقتصاد، اجتماع، سیاست و زندگی فرهنگی شهرها شرکت دارند.

برای همه گیر شدن محیط شهرهایمان چه کاری از دستمان بر می آید؟ برای شروع می توانیم اطمینان حاصل کنیم که سالمندان و جوانان هر دو به یک اندازه در فرآیند برنامه ریزی شهری گنجانده می شوند و مسائل، نیازها و نگرانی هایشان بطور برابر مورد توجه قرار می گیرد.

در برنامه ریزی شهری به رویکردی احتیاج داریم که در آن خوشبختی انسان ها در تمام طول عمر مورد توجه قرار گیرد. امروز باید با سرمایه گذاری بر جوانان، عادات سالم را در میان آنان ترویج دهیم و اطمینان حاصل کنیم که آنان از امکانات تحصیلی و شغلی برخوردار می شوند، همگان به خدمات بهداشتی دسترسی دارند و تمامی شاغلان تحت پوشش تامین اجتماعی قرار دارند. این بهترین سرمایه گذاری برای بهبود زندگی جوانان، ریشه کنی موج  فزاینده مهاجرت به خارج و ارتقاء سطح زندگی نسل آیندۀ سالمندان است.

در عین حال باید با فراهم آوردن خدمات بهداشتی ارزان و قابل دسترس، فرصت های یادگیری و بازآموزی در تمام طول عمر و اشتغال انعطاف پذیر برای سالمندان کیفیت زندگی آنان را ارتقاء بخشیده و راه را برای ادغام هر چه بیشتر آنان در بافت جامعه هموار کنیم.

تقویت سرمایۀ انسانی از طریق  توانمندسازی و فراهم آوردن امکانات تحصیلی وشغلی برای تمام شهروندان به بازگشت چشمگیر سرمایه می انجامد و به کشورها کمک می کند تا نهایت استفاده را از فرصت و سود جمعیتی  برده و میلیون ها نفر را از فقر بیرون بکشند. ایجاد فرصت و امید برای جوانان، باعث می شود استعدادهای آنان بطور کامل شکوفا شده و همچنین باعث پیشرفت در سال های آتی خواهد شد،  که در نهایت فرصت و سود جمعیتی جدیدی   با سالمندانی سالم تر، توانمندتر و مولد تر  ایجاد خواهد کرد.

امروز سیاست گزاران و برنامه ریزان شهری را فرا میخوانیم تا با همکاری با یکدیگر اطمینان حاصل کنند که محیط فراگیر شهری برای تمام سنین محیا شده است. این به معنای توجه ویژه به ارکان اصلی زندگی شهری مانند اسکان، حمل و نقل، خدمات اولیۀ اجتماعی و امکانات بهداشتی است تا با تمام سنین همخوانی داشته باشند. این یعنی خلق جامعه ای بدون محدودیت سنی که محیط شهری آن ضامن تحرک، امنیت و آرامش همگان است و محیط اجتماعی آن مشوق احترام، فراگیری و مشارکت اجتماعی است، و این یعنی حفاظت از منابع طبیعی، آمادگی برای رویارویی با بلایای طبیعی و کاهش خطرات به نحوی که نسل امروز و فردا به آینده ای پایدار امید داشته باشند.

امروز، از رهبران شهری می خواهیم از حقوق انسانی تمامی شهروندان از جمله سالمندان که آسیب پذیرتر هستند حضانت کنند و هرگز هیچ موردی از تبعیض، بی توجهی، خشونت و سوء استفاده را تحمل نکنند.

اطمینان از پایداری و ایجاد شهری برای تمام سنین به معنای خلق جامعه ای برای تمام سنین است که در آن صدای تمام نسل ها شنیده می شود و نیازهای پیر و جوان برآورده می گردد. این یعنی توانمند سازی نسل پیر و جوان برای مشارکت کامل در روند اقتصادی، اجتماعی و سیاسی جامعه و جمع آوری داده ها ی مربوط به شهروندان یک شهر و نیازهایشان و تلاش برای برطرف کردن این نیازها. این همچنین به معنی به اشتراک گذاشتن تجربیات است که مشخص میکند چه عواملی یک شهررا به محل مناسبی برای زندگی هر دو نسل پیر و جوان تبدیل می کنند. 

شهرهای  دوستدار سالمند تنها برای سالمندان طراحی نشده اند، این شهرها جای بهتری برای زندگی همگانند.