شهرهای دوستدار سالمند امروز؛ فضاهایی برای افزایش عمر در آینده

صنعتی شدن طول عمر تصوری اشتباه میان مردم و بسیاری از متخصصان فناوری است که به توسعه تکنولوژی‌ها و استراتژی‌های پیشرفته با هدف حفظ و طولانی شدن عمر افراد، رفاه و عملکرد آن‌ها منجر شده است. به نظر می‌رسد که پیشرفت فناوری در بخش‌های مختلف مانند هوش مصنوعی، صنعت مالی طول عمر و پیشرفت زیست‌محیطی به این مفهوم ماهیتی واقعی بخشیده و ابزارهای جدیدی برای افزایش کیفیت زندگی، فعالیت اجتماعی، رفاه ذهنی، ثبات مالی و عملکرد کلی دنیا برای افزایش طول عمر مردم نسبت به گذشته توسعه داده است.

بسیاری از محققان سراسر دنیا پس از انجام مطالعات مختلف به این نتیجه رسیده‌اند که به‌تازگی، افزایش طول عمر مفهومی کاملاً جدید به خود گرفته و به نوعی دارایی میان مردم تبدیل شده است. در واقع، مردم طی قرن بیست‌ویکم، طول عمر را یک ثروت تلقی می‌کنند و می‌کوشند با سرمایه‌گذاری در آن، بیش از ۱۰۰ سال عمر کنند.

نکته جالب توجه این است که صنعتی شدن طول عمر به سیاست نیز کشیده شده است، به طوری که بسیاری از سیاستمداران سراسر جهان به عنوان محرک‌های اصلی افزایش طول عمر به اعمال اقدامات مختلفی در شهرها می‌پردازند.

بازنشستگی راحت در مقابل انجام فعالیت‌های جسمی در تمام طول عمر

امروزه در بسیاری از نقاط دنیا اقداماتی تحت عنوان استراتژی‌های ایجاد شهرهای دوستدار طول عمر پیاده می‌شود و مهم‌ترین اولویت مدیران در توسعه شهرهای استراتژیک به‌شمار می‌رود. با این وجود، کلان‌شهرهایی در ژاپن و سنگاپور نیز وجود دارد که مدیران آن‌ها اقدامات زیادی برای افزایش طول عمر افراد بازنشسته انجام می‌دهند که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به برگزاری رویدادهای تقویت جسم از طریق افزایش فعالیت‌های بدنی یا توسعه خانه‌های هوشمند برای افراد سالمند به منظور آگاهی از وضعیت لحظه‌به‌لحظه آن‌ها اشاره کرد.

تغییر نگرش دنیا از شهرهای دوستدار سالمند به شهرهای دوستدار طول عمر

دولت‌ها باید فراتر از هدف رفاه اجتماعی و توسعه خوشه‌های بیوتکنولوژیکی، مسئولیت افزایش طول عمر زندگی انسان‌ها را از همه جوانب مورد توجه قرار دهند و در زمینه تداوم صنعت طول عمر نیز اقداماتی اعمال کنند. اصلاحات و رشد مالی از یک‌سو و حمایت از هم‌افزایی‌های تکنولوژیک مضاعف نظیر یکپارچه‌سازی کلان‌داده‌ها و مراقبت سلامت از سوی دیگر اقداماتی کاملاً ضروری برای رشد صنعت به‌شمار می‌رود. تنها در این صورت می‌توان شهرهای دوستدار سالمند را به شهرهای دوستدار طول عمر که به “دره‌های طول عمر” نیز شهرت دارد، تبدیل کرد و در آن‌ها، تلفیقی از صنعت طول عمر، بهبود وضعیت جسمی و روحی افراد پیر و میانسال و در نهایت، تقویت شرایط مالی و اجتماعی را مشاهده کرد.

مراکز طول عمر امروز خواهان تبدیل شدن به دره‌های طول عمر در آینده هستند و از هیچ تلاشی برای بهبود طراحی شهری جهت افزایش رفاه جسمی و روحی مردم دریغ نمی‌کنند. علاوه بر این، قرن بیست‌ویکم را مردمی فرا خواهد گرفت که برای سلامت جسمی و روحی خود سرمایه‌گذاری و تلاش می‌کنند تا طول عمر خود را تا حد ممکن افزایش دهند.

فرصت‌های جهانی

بریتانیا به میزبانی شهر لندن که به عنوان بهترین شهر جهان از نظر شاخص تجاری، فعال‌ترین قلمروی جهان در زمینه صنعتی کردن طول عمر و بهینه‌سازی سلامت جسمی و روحی ساکنان شناخته شده است. در سال ۲۰۱۷، دولت “جامعه در حال رشد” را به عنوان یکی از چهار چالش اصلی استراتژی صنعتی کشور معرفی کرد و در پی آن، یک صندوق سرمایه‌گذاری برای انجام نوآوری‌ها و تحقیقات مربوط به سلامت افراد در حال پیر شدن به وجود آورد. دولت بریتانیا هدف اصلی این اقدام را افزودن دست کم پنج سال به طول عمر شهروندان تا سال ۲۰۳۵ اعلام کرد و مدعی شد زمینه لازم را برای بهبود سلامت جسمی و روحی مردم جهت تحقق این هدف فراهم خواهد آورد.

ایالات متحده آمریکا توانست به سرعت خود را به عنوان پیشروی حکومت طول عمر به جهان معرفی کند و این در حالی است که تاکنون اقدام شفافی در این کشور برای تحقق این هدف انجام نشده است. آن‌چه در مورد آمریکا کاملاً مشهود است این است که رقابت‌پذیری در زمینه کارآمدی مراقبت سلامت در سطح بسیار پایینی قرار دارد و نشانه‌ای از اعمال اقدامات برای افزایش طول عمر شهروندان وجود ندارد و مهم‌تر از همه این‌که، اختلاف میان متوسط طول سلامت و امید به زندگی بسیار نمایان است.

اروپا میزبان مراکز طول عمر بسیاری است و سراسر قاره از قابلیت تبدیل به مرکز اصلی پیاده‌سازی سیاست‌های افزایش طول عمر تا دهه آینده برخوردار است. پیش‌بینی شده است که سوئیس به عنوان یکی از مهم‌ترین مراکز طول عمر اروپا تا چند سال آینده ظاهر شود؛ چرا که از ثروت بالایی برخوردار است و مدیران آن می‌توانند به‌راحتی بسیاری از اقدامات مربوط به افزایش طول عمر را در شهرهای خود پیاده کنند.