طرح دفتر پیشگیری از آسیب های اجتماعی

 عنوان طرح:  طرح توانمندسازی میانسالان و سالمندان سالم به منظور بهبود کیفیت زندگی دوران سالمندی در پایگاه های سلامت روانی _ اجتماعی 

مقدمه:

روزگاری خانواده ها به شکل گسترده از پدر بزرگ تا نوه ها به طور تجمعی و درکنار هم یا با فاصله اندک از هم زندگی می کردند زاد و ولدهای بسیار در مقابل تعدا کم سالمندان و وسایل ارتباط جمعی کم درکنار منابع غنی تجربیات پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها و قصه های شیرین و شنیدی انها و از همه مهمتر ارزشمند بودن استحکام خانه و خانواده همه وهمه باعث می شد که سالمندان علی الرغم کاهش توانمندی هایشان در کانون خانواده مورد توجه باشند.

حس ارزشمندی در این افراد نه تنها نیازهای عاطفی انها را تامین میکرد ومشکلات جسمانی انها کمتر برایشان رنج اور می شد بلکه احساس شادی،سلامت و مفید ومثمر ثمر بودن انها تا اواخر سالمندی همراه شان بود.

اما امروزه با گسترش زندگی صنعتی و هسته ای شدن خانوداه ها ،تعداد کم فرزندان و افزایش مشکلات و تعارضات زندگی به دلیل حرکت از سنت به سمت مدرنیته به انضمام هزینه های بالای زندگی همگی دست به دست هم داده و باعث شده که سالمندان گاهاً دیگر جایگاه سابق خود را نداشته باشند؛ نادیده گرفته شدن این ها و کمرنگ شدن نقش انها در خانواده و جامعه منجر به افزایش مسایل روانی – اجتماعی دوران سالمندی می شود.

از طرف دیگر امار رسمی در کشور نشان میدهد که جمعیت ایران عملاً در سال ۱۳۴۵ بیش از ۲۷ میلیون نفر از جامعه ایران سالمند بوده اند و این یک سوم جمعیت کشور وبیش از ۵۰% جمعیت مولد است.

در حالی که اکنون با وجود جمعیت ۷۵ میلیون نفری،تنها ۵ میلیون و ۷۰۰ هزار سالمند در ایران زندگی می کنند که حدود یک چهاردهم کل جمعیت ایران است.

داشتن این جامعه جوان بستری مناسب برای ترویج فرهنگ سلامت محور و پویاست که می توان از همین حالا و از جوانی در جهت بهبود و ارتقای کیفیت زندگی برنامه ریزی کرد وسرمایه گذاری روی سبک زندگی سالم را برای کل دوران زندگی اغاز نمود.

از انجا که جمعت هدف این طرح میان سالان و سالمندان سالم می باشد دفتر پیشگیری از اسیبهای اجتماعی در نظر دارد با راه اندازی باشگاه هایی در پایگاه های سلامت روانی – اجتماعی اقدام به ارائه خدمات سلامت محور به منظور بهبود کیفیت زندگی میان سالان و سالمندان سالم نماید.

هدف کلی:

بهبود کیفیت زندگی میانسالان وسالمندان سالم

  • اهداف اختصاصی:

۱- الحاق اجتماعی میان سالان و سالمندان سالم

۲- ارتقای مهارتهای روانی – اجتماعی میان سالان و سالمندان سالم

۳- ارتقای نشاط روانی –اجتماعی در میان جمعیت میان سالان و سالمندان سالم

  • استراتژی ها:

۱- بسترسازی به منظور تقویت فعالیتهای اجتماعی میان سالان و سالمندان

۲- بسترسازی به منظور تقویت نشاط اجتماعی میان سالان و سالمندان

۳- بسترسازی به منظور تقویت همیاری و تعامل بین نسلی

  •  فعالیتها:

۱- آموزش روان شناسی دوران میان سالی و سالمندی

۲- آموزش تغذیه سالم دوران میان سالی و سالمندی

۳- اموزش مهارتهای زندگی

۴- انجام ورزش های ویژه دوران میان سالی و سالمندی

۵- بازی های سنتی هدفمند از گروه های سنی مختلف

۶- اردوهای خانوادگی

۷- انجام فعالیتهای هنری مثل عکاسی، تئاتر و موسیقی با حضور گروه های مختلف سنی

۸- برگزاری جلسات مثنوی خوانی ،شاهنامه خوانی

۹- برگزاری مسابقات خانوادگی

۱۰-برگزاری اردوهایی با حضور گروه های مختلف سنی

۱۱-بازهای فکری مثل شطرنج،تخته نرد،دبل نا

۱۲-راه اندازی باشگاه خنده

۱۳-اموزشهایی توسط میان سالان و سالمندان بر اساس پتاسیلهای این گروه و نیازهای محلی

۱۴-برگزاری جلسات قصه گویی و کتابخانی توسط گروه مخاطب این طرح

  • روش اجرا:

در پایگاه های سلامت روان مستقر درمکان های عمومی مثل پارک ها،سراهای محله،و..شهر تهران و از طریق گروه ههای مختلف عضو این سازمان مردم نهاد و جذب افراد جدید از طریق ارائه فراخوان و معرفی برنامه هایی با هدف بهبود کیفیت زندگی میان سالان و سالمندان سعی در افزایش مشارکت افراد محلی و پیوستن انها به پایگاه های سلامت روانی- اجتماعی میشود سپس سعی در ایجاد گروه هایی با ترکیب سنی مختلف،ویا گروههای همسن و با حضور تسهیلگران محلی می گردد.

نیازهای افراد محلی شناسایی شده پتانسیلهای موجود در محله و اعضای فعال در پایگاه شناسایی می شود،بدنبال ان در پایگاه متناسب با علاقه و توانمندیهای افراد گروههای مختلف شکل می گیرد .گروههایی که بر اساس نیاز محلی و نیازهای خودشان بعضی فعالیتها را مستقلانه انجام می دهند و برخی فعالیتها را به صورت مشترک در ادامه براساس علاقه اعضاء و متناسب به نیاز سنجی محلی و تحلیل وضعیت محله و امکانات محلی خدمات معرفی شده در چهار پایگاه سلامت روان مستقر در شهرتهران به صورت ازمایشی ارائه می گردد.

اعتبار مورد نیاز:

هزینه اجرای این طرح در سال اول در هر پایگاه به طور میانگین بالغ بر ۱۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰ ریال می باشد که در مجموع بودجه ای که باید بدان اختصاص یابد مبلغ ۴۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰ ریال براورد می گردد.