لزوم حمایت روانی از سالمندان در دوران پس از جنگ

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دبیرخانه شورای ملی سالمندان کشور، در حالی‌که بازسازی فیزیکی مناطق آسیب‌دیده از جنگ در دستور کار نهادهای مسئول قرار دارد، کارشناسان حوزه سلامت روان نسبت به ضرورت بازسازی روانی و عاطفی سالمندان هشدار می‌دهند. آنان تأکید دارند که این گروه، به‌عنوان یکی از ارزشمندترین سرمایه‌های معنوی جامعه، بیش از دیگران در معرض آسیب‌های پنهان جنگ قرار دارند.

دکتر مژگان رضازاده، رئیس دبیرخانه شورای ملی سالمندان، در گفت‌وگو با پایگاه اطلاع‌رسانی دبیرخانه شورای ملی سالمندان کشور اظهار کرد: «سالمندان اغلب سنگین‌ترین بخش بحران‌ها را در سکوت و بی‌کلامی تحمل می‌کنند. هرچند کمتر سخن می‌گویند، اما نشانه‌های اضطراب، کاهش انگیزه، احساس بی‌پناهی و حتی نشانه‌های روان‌تنی در رفتار و حالات آنان قابل مشاهده است. لازم است با دقت به زبان بی‌صدای آن‌ها گوش فرادهیم.»

وی افزود: «جنگ، فقط ساختمان‌ها را ویران نمی‌کند؛ بلکه ذهن و قلب انسان‌ها را نیز متزلزل می‌سازد و سالمندان به‌طور خاص در معرض یادآوری‌های تلخ و نگرانی‌های عمیق قرار دارند.»

بر همین اساس، کارشناسان سلامت روان راهکارهای زیر را برای حمایت روانی از سالمندان در دوران پس از جنگ توصیه می‌کنند:

– **شنیدن بدون قضاوت:** خانواده‌ها، مراقبین و مددکاران باید گفتگوهای ساده و بدون قضاوت را با سالمندان برقرار و به حرف‌های ناگفته آنان گوش دهند.

– **احیای حس ارزشمندی:** تشویق به مشارکت سالمندان در تصمیم‌گیری‌ها، یادآوری خاطرات ارزشمند و واگذاری نقش‌ مؤثر به ایشان می‌تواند به بهبود خودباوری و بازگشت احساس مفید بودن کمک کند.

– **بازسازی ارتباطات اجتماعی:** برگزاری دورهمی‌های کوچک خانوادگی، شرکت در فعالیت‌های جمعی و تداوم ارتباط با دوستان می‌تواند پیوندهای عاطفی آسیب‌دیده سالمندان را ترمیم نماید.

– **استفاده از فعالیت‌های آرام‌بخش:** بهره‌گیری از موسیقی سنتی، کتاب‌خوانی گروهی، هنرهای دستی و نیز دعا و عبادت، از جمله شیوه‌هایی است که احساس آرامش و امنیت را در سالمندان افزایش می‌دهد.

دکتر رضازاده در پایان تأکید کرد: «حمایت همه‌جانبه از سالمندان نه‌تنها وظیفه‌ای انسانی است، بلکه تضمینی برای سلامت اجتماعی و معنوی جامعه در دوران پس از بحران‌ها به‌شمار می‌رود.»