ارتباط طراحی مناطق شهری و سلامت سالمندان

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دبیرخانه شورای ملی سالمندان کشور به نقل از خبرگزاری مهر، انسان ها معمولاً به دو دلیل اصلی یعنی رفتن به جایی دیگر و یا ورزش و تفریح، پیاده روی می کنند. بسته به نوع پیاده روی که انجام می دهیم، ساختار طراحی محله می تواند تاثیرات مختلفی داشته باشد. برخی […]

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دبیرخانه شورای ملی سالمندان کشور به نقل از خبرگزاری مهر، انسان ها معمولاً به دو دلیل اصلی یعنی رفتن به جایی دیگر و یا ورزش و تفریح، پیاده روی می کنند. بسته به نوع پیاده روی که انجام می دهیم، ساختار طراحی محله می تواند تاثیرات مختلفی داشته باشد. برخی محلات، مکان مناسب تری برای پیاده روی به منظور رسیدن به محل موردنظر هستند.

در این محلات، فروشگاه ها، پارک و سایر مکان های مختلف موردنظر فرد در محله قرار دارند. اما برخی محلات نیز به گونه ای هستند که افراد در آن به پیاده روی تفریحی تشویق می شوند. در این محلات، مسیرهایی برای پیاده روی (نظیر پیاده رو یا پارک) وجود دارد که به افراد احساس امنیت و البته شادمانی می دهد.

مهم ترین نکته در موضوع پیاده روی برای سالمندان، به مبحث «ایمنی» مربوط می شود. برای نمونه چراغ های راهنمایی باید طوری طراحی شوند که سالمند زمان لازم را برای عبور از خیابان داشته باشد. همچنین در خیابان ها و پیاده روها، بهتر است نیمکت هایی برای نشستن آنها وجود داشته باشد.

پژوهشگران در این مطالعه جدید به منظور ارزیابی «قابلیت پیاده روی» یک محله، از سامانه های اطلاعات جغرافیایی و به ویژه نقشه استفاده کردند و سپس به تحلیل داده های فضایی به دست آمده پرداختند. اطلاعات جی.پی.اس داده هایی نظیر موقعیت مسیرها، پیاده روها، فاصله بین مکان های مهم و نیز مواردی دیگر را نشان می دهد. برای تحلیل این داده ها از فرآیندی به نام Space Syntax استفاده شد. این فرآیند تحلیلی به بررسی این داده ها و ارزیابی قابلیت پیاده روی در آنها می پردازد.

در این مطالعه، ۲۵ فرد مبتلا به آلزایمر خفیف و ۳۹ فرد دارای نقص شناختی مورد مطالعه قرار گرفتند. یکی از مواردی که در این مطالعه مورد توجه قرار گرفت، بررسی میزان پیچیدگی مسیرها در یک محله و تاثیر آن بر سلامت ذهنی و جسمی سالمندان بود. منظور از پیچیدگی، تعداد نقاطی که باید فرد تغییر مسیر می داد است. این مطالعه در مجموع نشان داد که محلاتی که راه رفتن در آنها آسان است موجب افزایش سلامت جسمی (نظیر کاهش توده بدنی و نیز فشار خون) و همچنین بهبود سلامت ذهنی و شناختی (نظیر بهبود حافظه) می شد.

اما چرا پیچیده بودن مسیر حرکت موجب بهبود توانایی های ذهنی سالمندان می شد. این پژوهشگران بر این باورند که این پیچیدگی سبب فعالیت بیشتر مغزی برای تعیین بهترین مسیر و در نتیجه بهبود توانایی های ذهنی – شناختی می شود.