یلدا فرصتی برای مهر و محبت به خانواده و بزرگترها

شب یلدا به عنوان طولانی ترین شب سال به خانواده های ایرانی این فرصت را می دهد که ضمن پاسداشت فرهنگ و سنت های دلنشین ایرانی، لحظه ای دورهم گرد بیایند و صمیمت و محبت را به یکدیگر هدیه کنند.

یلدا طولانی ترین شب سال و یکی از کهن ‌ترین جشن‌ های ایرانی است و ایرانیان در این شب با زنده داری، خواندن غزل حافظ و یادآوری حماسه های فردوسی در شاهنامه، برای استقبال از روزهای سرد زمستان و بدرقه خزان پاییزی دور هم می نشینند و این سنت زیبا را گرامی می دارند.

در این شب، ایرانیان میوه سربسته حرف هایشان را رو به روی هم می گسترانند تا طعم گرمی دوستی و محبت را به کام زمستان بچشانند.

آری در شب یلدا با در کنار هم بودن، هر چه تاریکی، سرما و خستگی است، تا سحر از وجودمان رخت برمی بندد.

یلدا، پاسداشت فرهنگ و سنت های خوب ایرانی است، فرهنگ خوب میهمانوازی است ، شب در کنار هم بودن و به فردای روشن چشم داشتن و قصه گفتن از دیروزی که رفته است و می ‌تواند چراغ راه فردای ما باشد.

از گذشته واژه یلدا به معنای زایش و تولد بوده و ایرانیان باستان نیز بر این باور بودند که فردای شب یلدا با دمیدن خورشید روزها بلندتر می‌شود و تابش نور ایزدی افزایش می‌یابد و به این ترتیب تا آخر پاییز و اول زمستان را شب زایش مهر و خورشیدی نامیدند و به این دلیل دهمین ماه سال، دی نام گرفت.

شب یلدا همچون رسوم کهن برای خود راه و رسم ویژه‌ای دارد از وجود انواع خوراکی‌ها و تنقلات متنوع از جمله میوه، آجیل و شیرینی گرفته تا فال و سرودن غزل های زیبای حافظ.

آیین شب یلدا یا شب چله، خوردن آجیل مخصوص که شامل کشمش، گردو، بادام، قیسی، برگه زردآلو یا برگه گلابی، جوزقند و انجیر و خرما و میوه های گوناگون ویژه شب یلدا مانند انار، هندوانه، سیب، گلابی انباری (سیبری) است که همه جنبه نمادی دارند و نشانه برکت، تندرستی، فراوانی و شادکامی هستند.