نسل فراموش شده در مدیریت شهری کلانشهرها

خبرنگار ائل پرس پای صحبت های سالمندانی نشسته است که خود را نسل فراموش شده مدیریت شهری می دانند و یکی از طرح هایی را که با هدف تکریم این قشر عزیز در شهر تبریز اجرا می شد زیر ذره بین برده است.

پیرمرد هر روز صبح با روزنامه ای در دست روی نیمت پارک مینشیند و ساعت های متمادی روزنامه میخواند و گاهی دوستی پیدا می شود که با او همکلام شود.
این همان تراژدی تکراری سپید مویان شهر ماست،پدر و مادرانی که روزی همانند ما بسیار جوان بودند و  و حالا با نشستن گرد پیری روی موهایشان  و گذر سن و لرزش دستان و چین و چروک روی صورتشان،از بی مهری ها و بی توجهی ها می نالند و دلشان خون است.

سالمندی، جزئی جدایی ناپذیر از زندگی هر فرد است. برخی از سالمندان حتی در ۹۰ سالگی زندگی مستقلی دارند اما برخی دیگر با آنکه در سنین ۶۰ یا ۷۰ سالگی به سر می برند ولی آنقدر پیر و از کار افتاده شده اند که اگر ناچار نباشند، پای از خانه هایشان بیرون نمی گذارند چون با شرایط جسمی آنها تردد در خیابانهای شهر برایشان مشقت آور است حتی در حین عبور از خطعابر پیاده، این وحشت در دلشان می خروشد که برخی بی توجه به ثانیه های آخر چراغ سبز با سرعت هر چه تمام تر رعشه بر اندام سالمندان می اندازد.

حتی تاکسی ها هم ما را سوار نمی کنند
آقای مسنی که در ایستگاه اتوبوس منتظر بود در گفتگو با خبرنگار ائل پرس گفت: برخی تاکسی ها به بهانه حرکت کند سالمندان از سوار کردن آنان سر باز می زنند و با توجه به اینکه بعضی مسیر ها که فقط محل تردد اتوبوس است ولی باز مشکلی را برای سالمندان به وجود می آورد، ارتفاع زیاد از زمین تا ایستگاه است و سر پا ایستادن در مسیر های طولانی که با هر حرکت و ترمز اتوبوس به در و دیوار برخورد می کنیم.

پارک خاقانی که میزبان بازنشستگان و سالمندان متعددی در طول روز است، ما را برای گفتگو با این عزیزان میزبانی کرد. یکی از سالمندان که بازنشسته یکی از ادارات در بخش رسیدگی به ارباب رجوع بود، گفت: ما وقتی سرو کارمان به سازمان‌ها، ادارات یا مراکز خدماتی شهر می‌افتد، ساعت‌ها باید در صف‌های طولانی انتظار بکشیم و پله های ادارات را برای گرفتن یک امضا بارها بالا و پایین برویم که شاید به کارمان رسیدگی شود و در این میان گاه باید برخوردهای تند کارمندان را هم به جان بخریم در حالی که ما همان افرادی هستیم که صندلی هایمان را به آنها واگذار کرده ایم.

خانه برای ما قفس است / جایی برای رفتن نداریم
دوست دیگر او هم با تایید این صحبت ها گفت: در این سن و سال خانه برای ما حکم قفس را دارد، نه کسی سراغی از ما می گیرد نه مکان و تفریحی برای ما وجود دارد؛ در جامعه و محیط شهر متاسفانه امکانات مناسب برای استفاده سالمندان وجود ندارد و عمده فعالیت خانه‌های فرهنگ و شهرداری ها روی برنامه‌هایی با محوریت جوانان یا خانواده‌ها و بانوان متمرکز شده و گویی ضرورت در نظر گرفتن برنامه ها برای ما نادیده گرفته شده است.

حیف که …

یک از دوستان سالمند دیگر به جمع ما اضافه شد و از فضای نا مناسب تردد در اتوبوسها اینگونه بیان داشت:برای استفاده  از بسیاری از امکانات در تبریز با مشکلات جدی مواجه هستیم و کارهای ناپخته و یا نصفه نیمه ای که انجام می دهند بدون کار کارشناسی است.

وی گفت: هر دوره که مسئولی عوض می شود کارهای مسئول قبلی را پشت گوش می اندازد؛ شاید به علت مشغله زیاد است اما باید نیاز های جامعه را در نظر بگیرد و میزان استقبال مردم از این طرح چقدر بوده و جایگزینی برای این طرح پیدا کند. ما همه بازنشسته هستیم اما هیچ کس نیامده تا از تجربه های زندگی و کاری ما نکته ای بیاموزد. ما برای انتقال تجربه های خود آماده هر نوع همکاری هستیم اما حیف که…

یکی دیگر از این بازنشستگان  با اشاره به اینکه گفته می شود مجدد اجرا طرح منزلت در شهرداری تبریز اجرا می شود؛ گفت: تنها با داشتن کارت بلیط مشکل سالمندان حل نمی شود چرا که سالمندی که بهانه ای برای بیرون رفتن نداشته باشد یقینا احتیاجی به کارت بلیط ندارد چه بسا که در این سن و سال، انسان بیشتر از همیشه نیاز به تفریح دارد.
ما در این دوران باید به استراحت و از آن مهم تر باید به تفریح بپردازیم اما رفتن به سینما، کتاب خریدن و… هزینه بر است و ما هم توان مالی خوبی نداریم در حالی که تا یک سال اخیر با داشتن کارت منزلت مقدار ی از هزینه ها کاهش پیدا می کرد.

طرح منزلت شهرداری چه خدماتی به سالمندان ارائه می دهد؟

علیرضا نوین شهردار اسبق کلانشهر تبریز در گفتگو با خبرنگار ائل پرس در خصوص اجرای طرح منزلت در دوره سوم شورای شهر تبریز بیان داشت: در دوره قبل طرح منزلت که به نوعی طرح تکریم افراد سالخورده بالای ۶۰ سال بود  در تبریز به مدت بیش از  ۲ سال اجرا شد در حالی که این طرح در فاز اول اجرای خود شامل استفاده رایگان از اتوبوس های واحد، شهر بازی ها، سینما، تلکابین، استخر و تخفیف ۵۰ درصد برای برگزاری برنامه ها در تالارهای شهرداری تبریز بود.
وی بیان داشت: این طرح با هدف تکریم سالمندان اجرا می شد و این بهترین زمان برای یادگیری و درس گرفتن از تجربیان آنان است. نوین افزود: :اجرای این طرح یک امر خدا پسندانه ای است که ما قصد داشتیم برای فاز دوم، سن این طرح را به ۵۵ سال کاهش دهیم.

چگونه می توان کارت منزلت دریافت کرد؟

بر اساس پیگیری های خبرنگار ائل پرس از روابط عمومی شهرداری تبریز این طرح هم اکنون نیز در حال اجرا می باشد و شهروندان سالمند می توانند با مراجعه به این واحد شهرداری ضمن ثبت نام و دریافت کارت منزلت شهروندان سالمند از مزایای این خدمت شهرداری بهر مند شوند

اجرای مجدد این طرح با صدور کارت منزلت جدید برای ۵ هزار سالمند تبریزی

محمد حسین جعفری، عضو شورای شهر کلانشهر تبریز نیز در گفتگو با خبرنگار ائل پرس بیان داشت: این طرح در دوره قبل شورای شهر توسط شهرداری تبریز اجرا شد و اکنون پس از توقف مقطعی مجددا اجرایی خواهد شد.

وی  گفت: اعضای شورای شهر نسبت به پیگیری اجرای این طرح اقدام کرده اند و طی جلسات مکرر با خدمات شهری و اجرایی شهرداری تبریز مقرر شده است در روزهای آتی برای ۵ هزار نفر کارت منزلت صادر گردد.

وی از محدود شدن خدمات ارائه شده به دارندگان کارت های منزلت شهرداری تبریز به اعتبار ده هزار تومانی برای استفاده از اتوبوس های درون شهری در مرحله ابتدایی اجرای مجدد این طرح خبر داده و تعداد دریافت کنندگان کارت های منزلت سالمندان در دوره قبلی را ۲۲ هزار نفر اعلام کرد.

جعفری از لزوم ایجاد زیرساخت فنی لازم برای استفاده از این کارتها در دستگاه های بلیط الکترونیکی اتوبوس های درون شهری یاد کرده و از قول مساعد شرکت واحد اتوبوسرانی تبریز برای رفع این مشکل خبر داد.

 دنیای امروز سالمندان با دنیای دیروز آنها خیلی متفاوت است. آنها گاه در برابر تغییرات روزافزون زندگی ماشینی، دچار سردرگمی و ناباوری می شوند چرا که تکنولوژی هر روز دریچه تازه ای روی آنها میگشاید و ما هر روز بیشتر از پیش، این عزیزان را بهفراموشی می سپاریم در حالی که بسیاری از کشورهای دنیا جمعیت سالمندی خود را فراموش نکرده‌اند و حتی برای بهره‌مندی از توانایی‌های این قشر در دوره پیری، حضور فعالانه آنها در اجتماع و احساس رضایتمندی از زندگی، برنامه‌ریزی‌های ویژه‌ای دارند .

امروز زمان آن فرارسیده که مسئولان سازمان‌های متولی سالمندان، نگاه جدی‌تری به این قشر و دغدغه‌های آنها در دوره سالمندی داشته باشند تا لااقل قدری از بی‌توجهی ها را با برنامه‌ریزی های مدون جبران کرده و برای رفاه حال سالمندان درصدی از خدمات خود را به آنان اختصاص دهند.